mercoledì 3 dicembre 2014

MICHELE BROCCA

(1971)


L'ULTIMO POST

Xe ora de finirla qua, desso,
quelo che sinque ani fa go creà.
Mi, che tanto a sercar me so messo,
tante tante biblioteche go zirà,

manoscriti, zornai, libri veci,
tanta polvare e carta stechìa,
tanti versi comoventi, a seci,
par la dona che amo: Venezia mia.

Co più de duzento poeti trovai
che go messo par ben, tuti in fia,
(me despiase par i desmentagai...)
xe nata na bela Antologia.

Un scravasson de poesie d'amor
par la Patria, la Storia, el Gonfalon,
la Republica e san Marco in cuor,
par sta Lingua, le Feste e Tradission.

El foresto tuto ne ga rovinà
(che sia Francia, Austria o Tagiàn)
laguna, ciexe, palassi e sità.
Ghe gavarìa tagià testa e man!

Pensar a la nostra Libertà fa mal...
rabia e pianto xe frecia e arco.
El cuor no se compra, schei nol val:
Par Tera e par Mar, Viva San Marco!