martedì 11 maggio 2010

CATERINA RINALDI


VECIO CAMPIELO

Campielo roto
piere ghe manca
‘na picola busa
la par ‘na fossa.
Intorno le solite
case basse,
co’ le famose strasse
al sol a sugarse.
Tradissional canton,
col bon odor de viole
sul balcon, le done,
careghe soto muro,
sentàe, le fa do ciàcole
su la parte de l’ombrìa
dove el sol no bate,
rumegando ricordi,
quando ancora i so cari
i gera zovani in armonia
co tanti fioli in campielo
i fava alegria.
Adesso a ste aneme vecie
mandemoghe ‘na sbrassada de amor,
le xe che le speta in silensio,
nù no podemo darghe quelo
che no se pol,
solo un baso, ‘na caressa,
dèghia anca par mi.


Caterina Rinaldi, “Vecio campielo”, (forse 1991)